schrijventjes van "Josephientje"

Uitgeteld en uitgevloerd.                                                                                   op over en uit Voor de vierde keer heeft het griepvirus bezit van mij genomen. Ik heb een kop vol wattenbollen en het gevoel door een vrachtwagen te zijn geschept. Alles, maar dan ook alles doet me zéér. Waterige ogen, zere oren en een neus die of dichtgemetseld zit,of als een gek loopt. Pakken zakdoeken draai ik er doorheen en dozen aspirinies en mega vitamienies. Ik drink met fikse tegenzin gezonde smoothies en sappen die er voor zouden moeten zorgen dat ik alles binnen no time weer achter mij mag laten om gewoon weer gezond en wel opnieuw te beginnen. BAH! Ik voel me geradbraakt en tot overmaat van bovenstaand leed, zijn ze hier in het complex fijn met een lan...

Voordat ik bezoek krijg van een lieve vriendin... Ontkalk ik nog snel even het Nespresso koffie masjien.Niet dat vriendin nou zo'n koffieleut is, maar ik wil wel goed voor de dag komen met een lekker vers gezet bakkie troost, tenslotte wordt ik ook altijd vertroeteld en in de watten gelegd wanneer ik haar kant op kom. Kleine moeite en plezier voor twee denk ik terwijl ik de benodigde hoeveelheid ontkalker in het waterreservoir stort. Ik druk de áán en uit knop in en laat het gif door de machine lopen, waar het zich vol overgave uitbraakt aan de andere kant van mijn kleine grote liefde. Op de plek waar normaal de espresso glaasjes staan, staat nu 'n voor dit moment bestemde glazen maatbeker, waar de fel lichtgroene subsantie met gemak inpast. Wel moet ik elke keer het knopje bovenop (dat het grote koffiekopje aangeeft) per kéér indrukken zodat de vloeistof mondjesmaat door het  hele apparaat gaat en het dus een grondige ontkalkingsbeurt krijgt. Oké... Het kost even...

      Woensdagochtend, is al een héle poos mijn zwem en welness ochtend. Dan vertrek ik be-badpak-t en bezakt naar het zwembad bij mij om de hoek. Dit doe ik al jaren, zij het de laatste tijd in een ietwat aangepaste vorm vanwege neuropatische pijnen en andere ongemakken. Pijnvrij? Nee dat ben ik nóóit meer helemaal. En nee ik kan geen drie keer in de week 60 baantjes meer zwemmen.Bovendien mag ik niet meer in het koude, maar nog slechts in het warme water plonzen.Op zich is het gewoon een kwestie van acceptatie. Het heeft even wat tijd nodig om te laten bezinken dat mijn lijf nu eenmaal niet meer zo wil als een aantal jaren geleden. Ik spreek tegenwoordig dan ook in termen van 'voor mijn operatie en na mijn rug operatie'. Toch voel ik mij een regelrechte geluksvogel en mopper zéér zéker niet.Ik kan weer lopen ,fietsen en zwemmen en sinds ik mijn beperkingen geïntegreerd heb en ik het leven bij de dag neem of zoals het komt, dan beleef ik ook hier ware vreugd...

  VRIENDIN  A Heeft een APP... jaja. Een APP! U leest het goed. Eigenlijk heeft mijn vriendin een hekel aan computers en al die ingewikkelde elektrische dingen en ook aan de A sociale media. en maakt zij er het liefst zo weinig mogelijk gebruik van. Maar zo'n APP op de I Phone is toch wel het JE van HET!  Gelukkig heeft mijn vriendin een handige dochter en twee bijdehandjes van kleinkinderen die haar aan alle kanten pushen, ondersteunen en bijstaan op dit gebied. "Heb je deze al gezien?" vraagt ze aan mij en toont mij de APP. Ik vind die APP maar niks... Ik hou er niet zo van. "Maar het is wel reuze handig hoor!" verdedigt vriendin haar nieuwe aanwinst. En meteen legt ze aan mij uit waarom het zo handig is en wat je er allemaal mee kunt. "Dan nog heb ik zo mijn bedenkingen." zeg ik. Ik heb gewoon de hele dag mijn laptop aanstaan, dus voor mij is het misschien minder handig? "Tja...dat kan natuurlijk ook" zegt vriendin. Maar met...

Ik zit nog héél even in het rupsen stadium en ga me nu verpoppen om straks te mogen uitvliegen als een mooie vlinder. Fijne zondag allemaal Harte groet van Josephientje