Doorgaan naar hoofdcontent

 VRIENDIN A

Heeft een APP... jaja. Een APP! U leest het goed. Eigenlijk heeft mijn vriendin een hekel aan computers en al die ingewikkelde elektrische dingen en ook aan de A sociale media. en maakt zij er het liefst zo weinig mogelijk gebruik van.
Maar zo'n APP op de I Phone is toch wel het JE van HET! 
Gelukkig heeft mijn vriendin een handige dochter en twee bijdehandjes van kleinkinderen die haar aan alle kanten pushen, ondersteunen en bijstaan op dit gebied.
"Heb je deze al gezien?" vraagt ze aan mij en toont mij de APP.
Ik vind die APP maar niks... Ik hou er niet zo van.
"Maar het is wel reuze handig hoor!" verdedigt
vriendin haar nieuwe aanwinst. En meteen legt ze aan mij uit waarom het zo handig is en wat je er allemaal mee kunt.
"Dan nog heb ik zo mijn bedenkingen." zeg ik.
Ik heb gewoon de hele dag mijn laptop aanstaan, dus voor mij is het misschien minder handig?
"Tja...dat kan natuurlijk ook" zegt vriendin.
Maar met die APP heb je wel meteen alles bij de hand.
en weet je meteen wat je wel en wat je niet kunt.
Oh. Zo, mmm jaja, mompel ik zachtjes.
" Maar ja, je moet natuurlijk wel met je tijd meegaan"
zegt ze met een uitgestreken gezicht en een wel zéér ernstige blik in haar bruine ogen.
Ik schiet hiervan zo verschrikkelijk in de lach dat ik even moet happen naar adem.
Zij giert het ook uit van de pret want wij horen het haar als in een echo uitspreken.
Zij die niets met computers heeft. Nou ja, zo af en toe dan wel, heeft de thuisbankier APP van de bank op haar I Phone en is er mega gelukkig mee.

Leve de APP van de … van je hierdepiep hurray!

Ik maak het geld van de schappies gewoon over via mijn toppie. En hoop dat haar APP gaat rinkelen midden op straat...lopend rijk worden heet dat.

Dank je wel voor het halen van een verse dosis gezondheid voor mij en het indraaien van een nieuwe lamp in mijn badkamertje lieve A. XX

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dagje 'JORDAAN' Amsterdam. Op deze stralende, warme herfstdag staat weer een dagje 'Jordaan ' gepland. Dit keer ga ik met schrijfmaatje Ingrid. De zon staat al hoog aan de hemel wanneer ik aankom op het Amsterdamse centraal, waar wij een afspraak hebben om kwart voor 11. Ik neem een trein eerder en ben hierdoor ruimschoots op tijd. Lijkt het nu maar zo, of is het echt zo dat door de komst van de noord Zuid lijn de drukte bovengronds iets rustiger oogt? Ik zie in ieder geval niet zoveel gekrioel van mensen, meestal toeristen, die mij voor de voeten lopen. Wel is er veel politie op de been en rijden er, door politie optreden, geen treinen van en naar Hoofddorp schalt het door de luidsprekers. Het zal wel ergens voor nodig zijn, maar je zult toch maar een afspraak hebben in Hoofddorp. Ik heb nog even wat tijd, voordat ik mijzelf voor de Hoofdingang plaats, opdat mijn schrijfvriendin mij kan spotten. Dit is een lang geleden gepland dagje, waar wij ons allebei zéér op...
Los zand    24-3-2019 Als los zand glipt de tijd door mijn vingers en is ook deze dag voorbij voordat ik er erg in heb. De duisternis treedt langzaam in en ik zie de zon achter de bomen zakken in een fel rode gloed. Even ga ik buiten op mijn balkonnetje staan om naar dit, elke keer weer verbijsterende spektakel te kijken. Het is oogstrelend zoals de natuur zich laat zien, elke dag weer in een andere gedaante. Zelf loop ik nog steeds in de vette lappen, vanochtend bij het opstaan, heb ik razendsnel alle voornemens die ik voor deze dag had, van tafel geveegd en laat ik het leven toe zoals het zich aandient. Soms heb ik van die dagen, waarop er werkelijks niets uit mijn handen komt en mijn geest zich kennelijk aan het voorbereiden is op de volgende aanval van creativiteit die op ditzelfde moment een uitbarsting heeft. Mijn vingertoppen dansen over het toetsenbord en ik ben niet meer te stoppen. Zinnen lang en kort, schieten door mijn hoofd en worden onm...
Goedemorgen op deze mooie zondagmorgen, Het wordt voor mij, door alle drukte die ik rondom mij heen heb, een beetje moeilijk om nog met enige regelmaat een blogje te schrijven. Maar helemaal opgeven, kan ik nog niet. Ik schrijf nu bijna zeven jaar frequent mijn belevenissen en plaats deze voor alle mensen die het maar lezen willen op het internet. Maar dit tijdperk dreigt mij voorbij te streven. Op Google + kan ik straks niets meer plaatsen, zij gaan binnenkort uit de lucht en facebook begint hier en daar ook wat scheurtjes en scheuren te vertonen. Het nieuwe korte schrijfkanaal is Instagram, ook daar ben ik tegenwoordig lid van ( je moet wel, wil je een beetje meegaan met deze tijd ) ik heb de eerste foto, van mijn boek met bijpassende boekenlegger' weliswaar zonder tekst, maar wel met een verwijzing naar mijn Website reeds geplaatst. Daar kan men, bijna, alles te weten komen, van wat ik allemaal uitspook op creatief gebied. Gemak dient de mens nietwaar? Soms heb ik h...