Beetje verlaat verhaaltje
KLEINE
MOEITE GROOT PLEZIER..
Mijn hart is
gisteren gesmolten tot een plasje voor een klein parmantig ventje.
Ik sta voor de deur van de supermarkt die ik net geplunderd heb en schuif mijn lege kar aan in de boodschappen karren rij.
Opeens hoor ik een verbaasd stemmetje zeggen "Ohhhh lippenstift"!!! Ik draai me om en kijk in twee blauwe peuter ogen waar het stemmetje bij hoort.
Zijn moeder die ernaast staat verontschuldigt hem en zegt tegen mij "Sorry hoor, maar hij is helemaal gek van lippenstift."
"Nou dat komt dan goed uit" zeg ik tegen de moeder "Ik ook!"
Ik buk me om op peuterhoogte te komen en spreek de lipstick-fan aan. "Mooi he ? zeg ik. Hij knikt en staart vol bewondering naar mijn rode lippen.
"Kijk maar eens goed van dichtbij, deze is helemaal prachtig. Er zitten glimmertjes in...."Het jongetje kijkt in diepe concentratie naar mijn knalrode gestifte mond die afgewerkt is met een confetti lipstick uit de carnavalstijd. Wel zo feestelijk voor de maand december toch?
"Wil ik ook “zegt hij resoluut. "Nou dat kan" antwoord ik terwijl ik zijn kleine mollige handje pak en er mijn handelsmerk op druk.
Hij kijkt naar de dieprode lipstickkus, slaat zijn ogen met lange peuterwimpers op en zegt vanuit het diepst van zijn mooie kinderziel. "Dank je wel hoor" Hij kijkt mij hierbij intens dankbaar en met een diepe gelukzalige bijna hemelse blik aan. Zijn ogen glinsteren.
Dit kind is helemaal gelukkig en wil dat de hele wereld laten weten en wel NU.
Er komt een mevrouw aanlopen die een fuchsia rode kleur lipstick draagt. "Kijk" roept mijn enthousiaste lipstick fan en toont haar zijn kleine hand met de rode kus erop. "Ik heb lipstick".
" Ik ook “zegt de dame en wijst op haar mond. Het jongetje houdt zijn lege handje aan haar voor alsof hij zeggen wil "toe dan". Maar de dame doet het niet. Hij kijkt een beetje bedremmeld naar haar. jammer….gemiste kans mevrouw.
Ik sta voor de deur van de supermarkt die ik net geplunderd heb en schuif mijn lege kar aan in de boodschappen karren rij.
Opeens hoor ik een verbaasd stemmetje zeggen "Ohhhh lippenstift"!!! Ik draai me om en kijk in twee blauwe peuter ogen waar het stemmetje bij hoort.
Zijn moeder die ernaast staat verontschuldigt hem en zegt tegen mij "Sorry hoor, maar hij is helemaal gek van lippenstift."
"Nou dat komt dan goed uit" zeg ik tegen de moeder "Ik ook!"
Ik buk me om op peuterhoogte te komen en spreek de lipstick-fan aan. "Mooi he ? zeg ik. Hij knikt en staart vol bewondering naar mijn rode lippen.
"Kijk maar eens goed van dichtbij, deze is helemaal prachtig. Er zitten glimmertjes in...."Het jongetje kijkt in diepe concentratie naar mijn knalrode gestifte mond die afgewerkt is met een confetti lipstick uit de carnavalstijd. Wel zo feestelijk voor de maand december toch?
"Wil ik ook “zegt hij resoluut. "Nou dat kan" antwoord ik terwijl ik zijn kleine mollige handje pak en er mijn handelsmerk op druk.
Hij kijkt naar de dieprode lipstickkus, slaat zijn ogen met lange peuterwimpers op en zegt vanuit het diepst van zijn mooie kinderziel. "Dank je wel hoor" Hij kijkt mij hierbij intens dankbaar en met een diepe gelukzalige bijna hemelse blik aan. Zijn ogen glinsteren.
Dit kind is helemaal gelukkig en wil dat de hele wereld laten weten en wel NU.
Er komt een mevrouw aanlopen die een fuchsia rode kleur lipstick draagt. "Kijk" roept mijn enthousiaste lipstick fan en toont haar zijn kleine hand met de rode kus erop. "Ik heb lipstick".
" Ik ook “zegt de dame en wijst op haar mond. Het jongetje houdt zijn lege handje aan haar voor alsof hij zeggen wil "toe dan". Maar de dame doet het niet. Hij kijkt een beetje bedremmeld naar haar. jammer….gemiste kans mevrouw.
Ik aai hem
over zijn rode wangetjes en zeg "wees dan maar extra zuinig op die mooie
rode van mij"
"Zul je hem goed bewaren en nog eens aan mij denken ? "
"Jáááhhhh "zegt hij dromerig. En terwijl zijn mama hem in het karretje zet realiseer ik me weer hoe weinig moeite het kost om een ander gelukkig te maken.
Dit kleine man-mensje heeft zomaar opeens een héle grote plek in mijn hart.
"Zul je hem goed bewaren en nog eens aan mij denken ? "
"Jáááhhhh "zegt hij dromerig. En terwijl zijn mama hem in het karretje zet realiseer ik me weer hoe weinig moeite het kost om een ander gelukkig te maken.
Dit kleine man-mensje heeft zomaar opeens een héle grote plek in mijn hart.
© "Josephientje"
Reacties
Een reactie posten