Doorgaan naar hoofdcontent

Blog 18-12-2017                  
                                       




UIT HET LEVEN VAN
                                                        
                                                                    "JOSEPHIENTJE"



                                                  
                                                 
                                                          Terug van weggeweest.


Ik had even andere prioriteiten. Maar nu ben ik er weer en hoe !
En ik ga u weer mee laten genieten van alle leuke, gekke en smeuïge belevenissen die ik in mijn leven meemaak.
Allereerst moest ik een nieuwe blogtitel verzinnen om reden dat men het hele digitale verkeer heeft omgegooid en ik even de weg kwijt was in het land van laptop, Ipad en PeeCee.
Maar opeens zat ik weer op de digitale snelweg en werd mijn vertrouwde blogje weer, weliswaar onder een andere aanhef, geopend. 
Een driewerf hoera !!!Ik ben een digitale gelukkeling.
Wat een verschil toch met een lustrum geleden. Toen ik hiermee net begon was ik meer dan een mislukkeling op dit gebied. Maar wacht eens even… !
Als ik er een Sje aanplak dan wordt het MISS-lukkeling. Ach hoe wonderlijk kan het leven toch soms zijn. Slechts één letter kan vaak een wezenlijk verschil maken. Kijk maar eens naar het woord emancipatie.
Ik prefereer toch echt emencipatie ook al is het maar één letter als je het hardop voorleest krijgt het niet alleen een andere klank, maar ook meteen een véél bredere betekenis.
Voor mij kwam het licht in de duisternis in de vorm van een horde jonge mensen, Zij boden mij 5 jaar geleden hun welwillende hulp aan en maakte mij wijzer in het land van "Digitaal."
Natuurlijk heb ik hier meer dan dankbaar gebruik van gemaakt en mij als een nieuwsgierige en leergierige leerling op dit fenomeen gestort. 
Dankzij hen ben ik nu een aantal vaardigheden machtig waarvan ik nooit gedacht had dat ik deze ooit nog eens onder de knie zou krijgen.
Ik heb van hen een inboergeringscoersoes digitaliseren gekregen en daar ben ik ze heden ten dagen nog zéér erkentelijk voor.
Niet dat ik ooit de know how van een technisch gestroomlijnde digitale puber krijg, daarvoor gaat het mij soms net even iets te snel.
Ach, ik red me aardig en klaag niet maar vraag zo af en toe nog wel.. Want wie vraagt, komt HET aan de weet. Wat dat HET ook moge zijn. Zo komt 't dat ik vandaag met een nieuwe en frisse start, het bijna nieuwe jaar inga, "Ter lering ende vermaeck" zullen we maar zeggen. Ik wens, dat u er weer net zoveel plezier aan beleefd als de voorgaande jaren. Ik heb nog steeds lol aan het schrijven en het delen van mijn hersenspinsels.
Bij deze wens ik vast alle mensen die ik ken en niet ken. Hele mooie, warme en liefdevolle feestdagen toe. geniet van het leven en van elkaar.
En geef het door...
                                          
                             

                                    © Josephientje.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dagje 'JORDAAN' Amsterdam. Op deze stralende, warme herfstdag staat weer een dagje 'Jordaan ' gepland. Dit keer ga ik met schrijfmaatje Ingrid. De zon staat al hoog aan de hemel wanneer ik aankom op het Amsterdamse centraal, waar wij een afspraak hebben om kwart voor 11. Ik neem een trein eerder en ben hierdoor ruimschoots op tijd. Lijkt het nu maar zo, of is het echt zo dat door de komst van de noord Zuid lijn de drukte bovengronds iets rustiger oogt? Ik zie in ieder geval niet zoveel gekrioel van mensen, meestal toeristen, die mij voor de voeten lopen. Wel is er veel politie op de been en rijden er, door politie optreden, geen treinen van en naar Hoofddorp schalt het door de luidsprekers. Het zal wel ergens voor nodig zijn, maar je zult toch maar een afspraak hebben in Hoofddorp. Ik heb nog even wat tijd, voordat ik mijzelf voor de Hoofdingang plaats, opdat mijn schrijfvriendin mij kan spotten. Dit is een lang geleden gepland dagje, waar wij ons allebei zéér op...
Los zand    24-3-2019 Als los zand glipt de tijd door mijn vingers en is ook deze dag voorbij voordat ik er erg in heb. De duisternis treedt langzaam in en ik zie de zon achter de bomen zakken in een fel rode gloed. Even ga ik buiten op mijn balkonnetje staan om naar dit, elke keer weer verbijsterende spektakel te kijken. Het is oogstrelend zoals de natuur zich laat zien, elke dag weer in een andere gedaante. Zelf loop ik nog steeds in de vette lappen, vanochtend bij het opstaan, heb ik razendsnel alle voornemens die ik voor deze dag had, van tafel geveegd en laat ik het leven toe zoals het zich aandient. Soms heb ik van die dagen, waarop er werkelijks niets uit mijn handen komt en mijn geest zich kennelijk aan het voorbereiden is op de volgende aanval van creativiteit die op ditzelfde moment een uitbarsting heeft. Mijn vingertoppen dansen over het toetsenbord en ik ben niet meer te stoppen. Zinnen lang en kort, schieten door mijn hoofd en worden onm...
Goedemorgen op deze mooie zondagmorgen, Het wordt voor mij, door alle drukte die ik rondom mij heen heb, een beetje moeilijk om nog met enige regelmaat een blogje te schrijven. Maar helemaal opgeven, kan ik nog niet. Ik schrijf nu bijna zeven jaar frequent mijn belevenissen en plaats deze voor alle mensen die het maar lezen willen op het internet. Maar dit tijdperk dreigt mij voorbij te streven. Op Google + kan ik straks niets meer plaatsen, zij gaan binnenkort uit de lucht en facebook begint hier en daar ook wat scheurtjes en scheuren te vertonen. Het nieuwe korte schrijfkanaal is Instagram, ook daar ben ik tegenwoordig lid van ( je moet wel, wil je een beetje meegaan met deze tijd ) ik heb de eerste foto, van mijn boek met bijpassende boekenlegger' weliswaar zonder tekst, maar wel met een verwijzing naar mijn Website reeds geplaatst. Daar kan men, bijna, alles te weten komen, van wat ik allemaal uitspook op creatief gebied. Gemak dient de mens nietwaar? Soms heb ik h...