Doorgaan naar hoofdcontent


Van de zomer maanden word ik altijd blij en niet alleen vanwege het mooie weer, maar meer omdat ik gewoon de hele maand Juli jarig ben. Deze maand is namelijk al jarenlang bestempeld tot 'Josephientjes' verjaardagsmaand. 'Toe maar!' Ik hoor het u zeggen, maar...
Dit heb ik natuurlijk niet zelf bedacht, dat doen alle lieverds om mij heen.
Die zetten mij helemaal in het zonnetje, in de leuke verassingen, lekkere etentjes en/of vereren mij met een bezoekje.
Héérlijk! Ik baad mij in deze weelde en wentel mij in alle aandacht en een dubbele portie vitamine L die de hele maand  Juli mijn deel is.
Ik geniet hiervan met volle teugen en ben overladen met de meest prachtige boeketten bloemen en lieve, lieve gestes.
Mijn kipdochter, mijn allerliefste Ebony verrast mij met een gift vanuit het, door haar zelf opgerichte steun J fonds, zodat ik hiervan, weer allemaal leuke en goeie dingen kan doen.
Mijn andere allerliefste kipdochter D is inmiddels uitgegroeid tot een volwassen vrouw en moeder van twee mooie en leuke tienerdochters. Zij heeft een fijn gezinnetje en een drukke baan.
Dat maakt dat ik haar nog maar 1 keer per jaar zie, in de maand.... Juist ja!  Maar dan is het ook feest!
Dan gaan we heerlijk uit eten, bij de Italiaan dit keer, wij doen ons tegoed aan allerlei overheerlijke hapjes vooraf en als hoofdgerecht bestellen wij, een wagenwiel formaat pizza uit de hout gestookte oven, jammie!
Dit is zo lekker en ontspannen, dan kletsen wij weer voor een héél jaar bij en hebben het ouderwets gezellie.
Anderhalve week later ga ik lunchen, ook nog voor mijn verjaardag, met voormalig zwemvriendin L de 'Nachtegaal' van onze buurt. Zij heeft een prachtige stem, een mooie gedragen Alt en zingt hiermee de sterren uit de hemel in  o.a. het Concertgebouw koor.
Wij besluiten naar een restaurantje te gaan waar wij allebei nog nooit hebben gegeten. Het wordt 'Docks in Kortenhoef.
Buiten zittend aan een tafeltje op het terras met uitzicht op een klein haventje met roeibootjes, genieten wij van het heerlijke eten en een alcoholvrij biertje. Ook wij zien elkaar niet meer wekelijks en hebben héél veel bij te kletsen, te lachen en te zingen, just for fun, het is niet druk dus het kan en we houden het beschaafd en ingehouden. Want als mijn vriendin haar gouden keeltje echt zou openzetten... dan worden alle roeibootjes in één noot uit het haventje geblazen. De leuke serveerster geniet hier ook van mee en komt even gezellig aanschuiven, er is op dit moment niet echt veel volk dus het kan. Ik vraag haar waarom zij mij op een bepaalde manier aankijkt en zij vertelt dat zij 'Zigeunerin' is. Dat verklaart voor mij een hoop. Ik heb een geestelijke verwantschap met dit volk net zoals met de 'Bedoeïenen' de Nomadenstammen en the Native American's. De reizende volkeren waar ik mij zo thuis bij voel.
Wij hebben een leuke ontmoeting met haar en een aangenaam gesprekje. Ik kom hier zeker weer. Dank je wel lieve L voor deze leuke middag en de verjaardagslunch.

Ik ben nog lang niet uitgeluncht want gisteren ging in met mijn voormalig kapster, die het roer helemaal heeft omgegooid en nu studeert voor Apothekers assistente sinds kort is ingezet bij een ziekenhuis voor kindjes met kanker en helemaal haar draai gevonden heeft lijkt het.Ik heb hier zo'n respect voor en weet dat zij hier helemaal op haar plek is. Ze straalt als ze mij komt ophalen en een dikke boodschappentas met kleding in mijn bescheiden halletje zet. 'Hehe' zucht ze.'Hier ben ik gelukkig vanaf.'
'Dit stond al een poosje voor je klaar Jo, ik hoop dat je het leuk vindt en dat het je allemaal past.'
Meestal vind ik de kleding die ik van haar krijg erg leuk en we hebben ongeveer dezelfde maat, dus ik ben hiermee helemaal happy, praktisch gezegd, wat ik krijg hoef ik niet te kopen,dat scheelt weer in de kosten.'Er zitten ook winterjassen bij dit keer' zegt mijn lieve vriendin 'Oh dat is fijn' zeg ik 'Je weet niet half hoe blij je me hiermee maakt. 'Ik geef haar een stevige knuffel en dan gaan we naar
                                                    de Costa del Colonie...
Waar het ook goed toeven is en nog heerlijk rustig dus eerst maar eens aan een 'Latte Macchiato' terwijl we de menu kaart bestuderen voor de lunch en flink bijbeppen.
Oh oh...hier hebben ze ook al van die lekker dingen. het is moeilijk kiezen, maar uiteindelijk gaan we eensgezind voor de Carpaccio van: Baambrugs weiderund | pijnboompitten | oude kaas, truffelmayonaise+ eendenlever. 
Dit blijkt een hele goede keuze en is een streling voor de tong, het terras loopt langzaam vol, maar wij hebben een wereldplekje aan een ronde tafel die groot genoeg is voor ons beiden. In de schaduw met een klein briesje dat het zéér aangenaam maakt. In de zon is het 25 a 27 graden Celsius, maar wij zitten op toplocatie. Gereserveerd voor V.I.P s zullen we maar zeggen.
Mijn dag kon al niet meer stuk, maar na dat heerlijke eten helemaal niet meer en wat is het toch een lekker mens, mijn vriendinnetjes Chantal.
Zij zet mij na dit feestmaal weer netjes thuis af, waar ik lekker kan uitbuiken en dankbaar ben voor alles wat mij overkomt.
Ik was wel erg moe en lag al om 20.30 uur plat. Mijn benen zwellen met deze hitte erg op en dat voelt niet echt prettig, kennelijk hou ik toch wat vocht vast. Gekke dingen krijgt een mens toch als hij wat ouder wordt, daar had ik vroeger echt nooit last van.
Ik slaap gelukkig goed ook al is het soms op de pijnstillers, want als ik een betaaldag heb; ik heb afgelopen maandag mijn huis gekuist, dan ben ik aan de beurt en heb véél pijn.Tja dat heb je als je van het harde werken in je leven versleten bent. En dat ben ik jammer genoeg. Ik heb artrose door mijn hele lijf heeft de Reumatoloog onlangs geconstateerd, maar dat wist ik gevoelsmatig allang.
Het wordt dus niet beter, alleen maar slechter en pijnlijker. Ik probeer niet te klagen en als ik een slechte dag heb, dan trek ik mezelf terug zo val ik er niemand mee lastig.
Ik vind het trouwens heerlijk in deze tijd wanneer ik vroeg wakker ben, dan kruip ik vaak al om 6 uur achter mijn pc om te schrijven.
Zo ook vanochtend. Ik heb pas om 11 uur een afspraak met vriendin M, zij die altijd zo goed voor mijn voetjes zorgt, en heb besloten om dit keer op de fiets te gaan.
Het weer is net als gisteren en het is verrukkelijk op de fiets met het briesje in m,n nek fiets ik in een kwartiertje naar Naarden.
Mijn missie is om het voor elkaar te krijgen mijn boeken in consignatie, in de kleine boekhandel annex sigaren winkel neer te mogen leggen. Mar kent deze mensen en gaat even met mij mee.
Ze bestaan nog de kleine winkeltjes, waar je als klant de aandacht krijgt die je verdient en waar je met geduld en een stralende glimlach en een grapje op z,n tijd vriendelijk wordt geholpen.
Ik doe mijn verhaaltje en krijg toestemming van de eigenaar. Dat is fijn, dan kan ik het meteen als ik thuis ben doormailen aan mijn uitgever.
Maar niet nadat wij heerlijk koffie drinken op een bankje naast het Stadhuis. En alle nieuwtjes weer uitwisselen.
Ook wij, gaan lekker eten en komen terecht bij een uitmuntend Italiaans tentje, waar ik al eens eerder geweest ben en M trakteert mij op een verrukkelijke Italiaanse Bol met Tonijnsalade. 'Nog voor je verjaardag Jo' zegt ze met een ondeugende grijns. En ik denk; Als ik de loterij win, dan ga ik jullie allemaal tegelijk mee uit eten nemen en dan trakteer ik dit keer. Dat beloof ik!
Als ik thuiskom heb ik toch 9.5 km gefietst. Ik sta weer versteld van mezelf en heb het weer geflikt.
Nadat ik er een mailtje naar mijn leuke uitgeefster uit gerammeld heb en nog wat schrijventjes beantwoord , kan ik opeens mijn ogen niet meer open houden van vermoeidheid. Het is even over vijven, ik hoef allen maar een paar stappen te zetten naar de slaapkamer en val bijna onmiddellijk in een hele diepe slaap waar ik pas om 19.30 uur uit ontwaak. Welkom op de wereld Jo!
Wat een pracht dagen. Ik had ze voor geen goud willen missen.
Morgen haal ik om twaalf uur vriendin I van het station en dan gaan we gewoon verder met de pret.
Ik hou u op de hoogte.

PS:                                         De ideale man staat in Naarden,
voor de liefhebster haha...  Ik kan er geen genoeg van krijgen


© Josephientje
















Reacties

Populaire posts van deze blog

Los zand    24-3-2019 Als los zand glipt de tijd door mijn vingers en is ook deze dag voorbij voordat ik er erg in heb. De duisternis treedt langzaam in en ik zie de zon achter de bomen zakken in een fel rode gloed. Even ga ik buiten op mijn balkonnetje staan om naar dit, elke keer weer verbijsterende spektakel te kijken. Het is oogstrelend zoals de natuur zich laat zien, elke dag weer in een andere gedaante. Zelf loop ik nog steeds in de vette lappen, vanochtend bij het opstaan, heb ik razendsnel alle voornemens die ik voor deze dag had, van tafel geveegd en laat ik het leven toe zoals het zich aandient. Soms heb ik van die dagen, waarop er werkelijks niets uit mijn handen komt en mijn geest zich kennelijk aan het voorbereiden is op de volgende aanval van creativiteit die op ditzelfde moment een uitbarsting heeft. Mijn vingertoppen dansen over het toetsenbord en ik ben niet meer te stoppen. Zinnen lang en kort, schieten door mijn hoofd en worden onmiddellijk
Dagje 'JORDAAN' Amsterdam. Op deze stralende, warme herfstdag staat weer een dagje 'Jordaan ' gepland. Dit keer ga ik met schrijfmaatje Ingrid. De zon staat al hoog aan de hemel wanneer ik aankom op het Amsterdamse centraal, waar wij een afspraak hebben om kwart voor 11. Ik neem een trein eerder en ben hierdoor ruimschoots op tijd. Lijkt het nu maar zo, of is het echt zo dat door de komst van de noord Zuid lijn de drukte bovengronds iets rustiger oogt? Ik zie in ieder geval niet zoveel gekrioel van mensen, meestal toeristen, die mij voor de voeten lopen. Wel is er veel politie op de been en rijden er, door politie optreden, geen treinen van en naar Hoofddorp schalt het door de luidsprekers. Het zal wel ergens voor nodig zijn, maar je zult toch maar een afspraak hebben in Hoofddorp. Ik heb nog even wat tijd, voordat ik mijzelf voor de Hoofdingang plaats, opdat mijn schrijfvriendin mij kan spotten. Dit is een lang geleden gepland dagje, waar wij ons allebei zéér op
Hoe triest en typerend. De klacht die ik gisterenmiddag heb neergelegd betreffende het onmenselijke gedrag van een van de chauffeurs van 'WMO Taxi Gooi en Vechtstreek' welke ik gedeeld heb met hun facebook pagina en de mijne, heeft geleid tot het plotseling opschonen van bovengenoemde pagina. Twee klachten (waaronder de mijne) zijn per onmiddellijk van hun site verwijderd. Deze actie van WMO taxi zegt  wel genoeg! Maar de actie van fb kan ik absoluut niet billijken, temeer omdat mijn klacht op geen enkele manier onfatsoenlijkheden bevat. Publiceren,(uitwisseling, waar fb toch voor bedoeld is) heeft gemaakt dat ik nu min of meer geboycot wordt. Ik kan opeens niets meer op mijn tijdlijn kwijt, geen likes of een opmerking plaatsen bij mijn facebook vrienden. Oeps er is iets mis, heb ik vandaag net iets te vaak voorbij zien komen! Als Nederlands staatsburger, levend in een land, waarin vrijheid van meningsuiting hoog in het vaandel staat ben ik stomverbaasd over de actie van