Doorgaan naar hoofdcontent



                                                                          5-8-2018

TIJD

‘Wacht niet op mij’ zei zij
‘ik kom gewoon wat later.’
en zwaaide enthousiast naar mij
Toen klom ze op haar fiets
Reed weg
Om nooit weer terug te keren
Ze verdween, in het grote niets…

‘Wacht niet op mij’ zei zij
‘Ik ga veel eerder’
dan jij bedenken kunt.
‘Mijn tijd voor nu, mijn tijd is om’
Een laatste gulle lach, die is je zéér gegund.
Voordat ik van je ga.
Zij zwaaide nog één keer naar mij.
‘k Ging haar niet achterna.

©Josephientje

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dagje 'JORDAAN' Amsterdam. Op deze stralende, warme herfstdag staat weer een dagje 'Jordaan ' gepland. Dit keer ga ik met schrijfmaatje Ingrid. De zon staat al hoog aan de hemel wanneer ik aankom op het Amsterdamse centraal, waar wij een afspraak hebben om kwart voor 11. Ik neem een trein eerder en ben hierdoor ruimschoots op tijd. Lijkt het nu maar zo, of is het echt zo dat door de komst van de noord Zuid lijn de drukte bovengronds iets rustiger oogt? Ik zie in ieder geval niet zoveel gekrioel van mensen, meestal toeristen, die mij voor de voeten lopen. Wel is er veel politie op de been en rijden er, door politie optreden, geen treinen van en naar Hoofddorp schalt het door de luidsprekers. Het zal wel ergens voor nodig zijn, maar je zult toch maar een afspraak hebben in Hoofddorp. Ik heb nog even wat tijd, voordat ik mijzelf voor de Hoofdingang plaats, opdat mijn schrijfvriendin mij kan spotten. Dit is een lang geleden gepland dagje, waar wij ons allebei zéér op...
2 reacties
Meer lezen
Los zand    24-3-2019 Als los zand glipt de tijd door mijn vingers en is ook deze dag voorbij voordat ik er erg in heb. De duisternis treedt langzaam in en ik zie de zon achter de bomen zakken in een fel rode gloed. Even ga ik buiten op mijn balkonnetje staan om naar dit, elke keer weer verbijsterende spektakel te kijken. Het is oogstrelend zoals de natuur zich laat zien, elke dag weer in een andere gedaante. Zelf loop ik nog steeds in de vette lappen, vanochtend bij het opstaan, heb ik razendsnel alle voornemens die ik voor deze dag had, van tafel geveegd en laat ik het leven toe zoals het zich aandient. Soms heb ik van die dagen, waarop er werkelijks niets uit mijn handen komt en mijn geest zich kennelijk aan het voorbereiden is op de volgende aanval van creativiteit die op ditzelfde moment een uitbarsting heeft. Mijn vingertoppen dansen over het toetsenbord en ik ben niet meer te stoppen. Zinnen lang en kort, schieten door mijn hoofd en worden onm...
Een reactie posten
Meer lezen
Goedemorgen op deze mooie zondagmorgen, Het wordt voor mij, door alle drukte die ik rondom mij heen heb, een beetje moeilijk om nog met enige regelmaat een blogje te schrijven. Maar helemaal opgeven, kan ik nog niet. Ik schrijf nu bijna zeven jaar frequent mijn belevenissen en plaats deze voor alle mensen die het maar lezen willen op het internet. Maar dit tijdperk dreigt mij voorbij te streven. Op Google + kan ik straks niets meer plaatsen, zij gaan binnenkort uit de lucht en facebook begint hier en daar ook wat scheurtjes en scheuren te vertonen. Het nieuwe korte schrijfkanaal is Instagram, ook daar ben ik tegenwoordig lid van ( je moet wel, wil je een beetje meegaan met deze tijd ) ik heb de eerste foto, van mijn boek met bijpassende boekenlegger' weliswaar zonder tekst, maar wel met een verwijzing naar mijn Website reeds geplaatst. Daar kan men, bijna, alles te weten komen, van wat ik allemaal uitspook op creatief gebied. Gemak dient de mens nietwaar? Soms heb ik h...
Een reactie posten
Meer lezen