schrijventjes van "Josephientje"

0.444 uur     30-10-2018  Regendruppels                Ik luister naar het gestage getik van dikke regendruppels die neerkomen op mijn venster en zich nog eens laten horen op de houten vensterbank buiten. Het is de cadans van de stilte tussen de maat Die mij dwingt te luisteren naar de regen die tegen mijn raam aan slaat Bijna gehoord als een muziekstuk Regen, waar lang op gewacht is Verdrinkt de droog en dor geworden plekken maakt ze zompig en wel doordrenkt frist alles op de natuur laat van zich horen In een onverstoorbaar ritme Aan het begin van weer een nieuwe dag In herfstkleuren getooid Op elk blad dat nog niet vallen wil Houden de druppels even stil en geven Overvloed aan moeder aarde Aan zij die leven geeft water een voorwaarde voor alle leven Ik luister naar het gestage ritmische getik nederig over zoveel grootsheid © Josephientje

Wat een WEEK weer! DEEL 1 van een heftige maar oh zo leuke week. Het is herfstvakantie, dus ga ik woensdag niet zwemmen. Mij te druk in het bad en ook teveel lawaai. Ik blijf thuis, maar verenig wel het nuttige met het aangename door deel te nemen aan de Webinar die mijn uitgever gratis geeft over het uitgeven van een boek in eigen beheer. Een uurtje les krijgen via het beeldscherm is goed voor m,n hersens en er blijft altijd meer hangen dan ik kan bedenken. Ik steek er in ieder geval, altijd iets van op. Fijn dit soort van rust en leer momenten tussendoor. Ik ben geconcentreerd en kan het allemaal goed volgen. DONDERDAG moet ik EERST maar eens gaan foerageren en mijn voorraadkast gaan aanvullen, want die raakt aardig leeg. Daar heb ik de rest van de week even geen tijd meer voor. Deze bezige bij is druk! Ik weet niet wat mij overkomt op deze verwonder dag, wanneer ik een berichtje krijg van mijn uitgever met de mededeling dat er wederom een prachtige recensie is geschreven ov...

HERRIE HERRIE... Er dendert een elektrische maaimachine over het gras. Het geluid hiervan resoneert in dit pand door de dunne wanden die van bordpapier lijken te zijn. Een aantal jaren geleden toen ik hier kwam wonen, was het voor mijn gevoel lang niet zo erg, maar het lijkt haast alsof, met het verstrijken der jaren de geluidsoverlast in decibels stijgt. Blij wordt ik hier niet van. Ik raak hierdoor snel overprikkelt en afgeleid van waar ik me mee bezig wens te houden. Het begint al vroeg in de ochtend, wanneer mijn stokdove onderbuurvrouw door iemand van de thuishulp in haar kousen wordt gehesen. De volumeknop staat op volle sterkte, wanneer de thuishulp-mevrouw en mijn onderbuurvrouw een gezellig gesprekje met elkaar hebben over no nonsens dingen in dit leven, welke mij absoluut niet kunnen bekoren, maar die mij bijna elke ochtend verplicht door de strot ( in dit geval de kleine openingen rond de verwarmingspijpen) worden geperst! Woord voor woord, kan ik bijna het gesprek vol...

Leeg Hoofd: Er komt vandaag gewoon even helemaal niets uit mijn hoofd en ook niet uit mijn handen. EVEN HELEMAAL NIETS!! Mijn geest werkt niet mee en mijn hoofd zit op slot. Ik wil wel, maar er komt gewoon niets uit. Mijn hoofd doet vandaag niet mee en boycot mijn verlangen om iets zinnigs te beschrijven. Wat moet ik nu? Moet ik accepteren, dat mijn hersens vandaag, juist op deze zondag een rustdag hebben ingelast? Moet ik, mijn ziel, dan maar, in lijdzaamheid bezitten, met de blik op oneindig en de gedachten op filosofisch? Dit kan toch niet waar zijn? Er is niets, maar dan ook niets, wat mij te binnen wil schieten dat deze onaangename lege sfeer kan verdrijven. Natuurlijk heb ik, in de afgelopen week, het nodige aangereikt gekregen, maar sommige dingen, daar kan en wil ik helemaal niet over schrijven. Daar wil ik het liefst niets over kwijt. Die wil ik in stilte verwerken en tot me door laten dringen. Dat heeft tijd nodig om te bezinken en in te klinken, dan pas kan ik h...

Dagje 'JORDAAN' Amsterdam. Op deze stralende, warme herfstdag staat weer een dagje 'Jordaan ' gepland. Dit keer ga ik met schrijfmaatje Ingrid. De zon staat al hoog aan de hemel wanneer ik aankom op het Amsterdamse centraal, waar wij een afspraak hebben om kwart voor 11. Ik neem een trein eerder en ben hierdoor ruimschoots op tijd. Lijkt het nu maar zo, of is het echt zo dat door de komst van de noord Zuid lijn de drukte bovengronds iets rustiger oogt? Ik zie in ieder geval niet zoveel gekrioel van mensen, meestal toeristen, die mij voor de voeten lopen. Wel is er veel politie op de been en rijden er, door politie optreden, geen treinen van en naar Hoofddorp schalt het door de luidsprekers. Het zal wel ergens voor nodig zijn, maar je zult toch maar een afspraak hebben in Hoofddorp. Ik heb nog even wat tijd, voordat ik mijzelf voor de Hoofdingang plaats, opdat mijn schrijfvriendin mij kan spotten. Dit is een lang geleden gepland dagje, waar wij ons allebei zéér op...