Doorgaan naar hoofdcontent

Gepassioneerd


Ik ben in een euforische staat van zijn.
In vervoering van een oneindig diepgaande blijdschap.
Die metaforisch naar mijn hand reikt en mij in deze gelukzalige stemming brengt.

Meetroont naar mijn oergevoelens
Van niets meer, maar zeker ook niets minder
Dan er toe doen
Gezien en gehoord te worden

Bevind ik me in de kern
Van een zoete roze suikerspin
Die bij elke zachte hap
Versmelt in het heelal achter mijn lippen

Balans zoekend in verrukking
In deze volle staat van zijn
Om mijn passie te kunnen dienen
Met een vulpen in de hand.

© Josephientje  26-11-2018

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dagje 'JORDAAN' Amsterdam. Op deze stralende, warme herfstdag staat weer een dagje 'Jordaan ' gepland. Dit keer ga ik met schrijfmaatje Ingrid. De zon staat al hoog aan de hemel wanneer ik aankom op het Amsterdamse centraal, waar wij een afspraak hebben om kwart voor 11. Ik neem een trein eerder en ben hierdoor ruimschoots op tijd. Lijkt het nu maar zo, of is het echt zo dat door de komst van de noord Zuid lijn de drukte bovengronds iets rustiger oogt? Ik zie in ieder geval niet zoveel gekrioel van mensen, meestal toeristen, die mij voor de voeten lopen. Wel is er veel politie op de been en rijden er, door politie optreden, geen treinen van en naar Hoofddorp schalt het door de luidsprekers. Het zal wel ergens voor nodig zijn, maar je zult toch maar een afspraak hebben in Hoofddorp. Ik heb nog even wat tijd, voordat ik mijzelf voor de Hoofdingang plaats, opdat mijn schrijfvriendin mij kan spotten. Dit is een lang geleden gepland dagje, waar wij ons allebei zéér op...
2 reacties
Meer lezen
Goedemorgen op deze mooie zondagmorgen, Het wordt voor mij, door alle drukte die ik rondom mij heen heb, een beetje moeilijk om nog met enige regelmaat een blogje te schrijven. Maar helemaal opgeven, kan ik nog niet. Ik schrijf nu bijna zeven jaar frequent mijn belevenissen en plaats deze voor alle mensen die het maar lezen willen op het internet. Maar dit tijdperk dreigt mij voorbij te streven. Op Google + kan ik straks niets meer plaatsen, zij gaan binnenkort uit de lucht en facebook begint hier en daar ook wat scheurtjes en scheuren te vertonen. Het nieuwe korte schrijfkanaal is Instagram, ook daar ben ik tegenwoordig lid van ( je moet wel, wil je een beetje meegaan met deze tijd ) ik heb de eerste foto, van mijn boek met bijpassende boekenlegger' weliswaar zonder tekst, maar wel met een verwijzing naar mijn Website reeds geplaatst. Daar kan men, bijna, alles te weten komen, van wat ik allemaal uitspook op creatief gebied. Gemak dient de mens nietwaar? Soms heb ik h...
Een reactie posten
Meer lezen
Mijn lieve Joodse buurvrouw die het appartement aan het einde van deze gang bewoont , is na afwezigheid van een aantal dagen weer thuis. 'Jaaah ik ben het, ik ben er weer hoor! Kun jij even voor mij opendoen?' Tettert ze met luide stem door mijn intercom.' Maar natuurlijk! roep ik terug' terwijl ik snel de hoorn ophang en de gang in storm om haar bij de lift op te vangen met haar pakkelarie. Je kan niet om haar heen, want als zij eenmaal begint te kletsen,dan houdt ze voorlopig niet meer op. Ik stoor me daar niet zo aan en weet haar meestal wel op tijd af te remmen en weer stil te krijgen, maar laat haar nu maar even begaan. Kennelijk heeft ze dit nu even nodig om weer een beetje te wennen aan haar thuiskomst. Ik ben oprecht blij om haar weer in levende lijve te zien, neem de twee tassen van haar over en steek de sleutel in het slot van haar voordeur terwijl ik deze omdraai en de deur openhoudt, zeg ik 'Entree Madame.' Ze loopt met ferme pas naar binnen...
2 reacties
Meer lezen