Doorgaan naar hoofdcontent



# WMO-taxi regio Gooi en Vechtstreek. KLACHT!
Dit schreef ik net naar de redactie van de Gooi en Eemlander.
Geachte redactie,
Ik zou onderstaand artikel graag geplaatst zien in uw krant.
Ik vraag mij zo langzamerhand af in wat voor maatschappij wij leven ?
Wat een wan toestanden. Over onderstaande ben ik echt met stomheid geslagen.
Mijn oude zieke buurvrouw van in de tachtig, moet naar de huisarts.
Helaas kan zij niet te voet, daar is het te ver voor en gezien haar ziekte en leeftijd niet echt verantwoordt.
Mevrouw besluit, voor de allereerste keer in haar leven, gebruik te maken van haar WMO pas die zij jaren geleden aanvroeg en die haar is toegekend.
Ze vraagt mij, om reden dat zij hardhorend is, de taxicentrale te bellen voor het maken van een afspraak.
Dat doe ik en er wordt mij verzekerd, dat mevrouw de eerste 500 zones van de gemeente vergoed krijgt op deze pas.
Mevrouw wordt keurig op het bewuste tijdstip in de middag opgehaald, hoeft niets te betalen en wordt keurig bij de huisarts afgezet.
De terug rit, verloopt echter héél anders.
Zij wordt botweg geweigerd door de chauffeur, om reden dat zij geen los geld bij zich heeft en de €1.20 die de man aan haar vraagt, op dat moment niet kan betalen. Mevrouw vraagt de chauffeur vriendelijk of hij haar alsnog naar huis wil brengen, daar kan zij los geld pakken en hem keurig betalen.
De onvriendelijke en inmiddels boze chauffeur weigert!
Hij zegt; dat hij het bedrag dan wel uit zijn eigen zak zal betalen en laat haar, omdat hij snel naar huis wil zoals hij zelf zegt, vervolgens in paniek in de wachtkamer van de huisarts achter!
Wat een ONMENS, in mijn ogen is dit onmenselijk gedrag en getuigt dit absoluut niet van respect nog van enige vorm van empathie! Ik heb hier geen woorden voor en ben hierover héél boos en mevrouw is hiervan behoorlijk aangeslagen.
Ik vraag mij dan ook werkelijk af, wanneer dit de moeder van de bewuste taxichauffeur zou zijn overkomen, hoe hij zou reageren?
Ik als burger van Nederland begin mij steeds meer af te vragen of dit allemaal maar geoorloofd is. Heb je dan een hart in je lijf? Dat je een oud en ziek mens zo durft te behandelen? Zijn er misschien meer klachten over chauffeurs van dit bedrijf?
Dit gedrag is absoluut niet acceptabel. Ik ga er dan ook vanuit dat het bedrijf deze man hierover aanspreekt dat dit gedrag niet gewenst is wanneer je een dienstverlenende functie bekleed. Meneer de taxichauffeur, u moet zich diep schamen!
was getekend ...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe triest en typerend. De klacht die ik gisterenmiddag heb neergelegd betreffende het onmenselijke gedrag van een van de chauffeurs van 'WMO Taxi Gooi en Vechtstreek' welke ik gedeeld heb met hun facebook pagina en de mijne, heeft geleid tot het plotseling opschonen van bovengenoemde pagina. Twee klachten (waaronder de mijne) zijn per onmiddellijk van hun site verwijderd. Deze actie van WMO taxi zegt  wel genoeg! Maar de actie van fb kan ik absoluut niet billijken, temeer omdat mijn klacht op geen enkele manier onfatsoenlijkheden bevat. Publiceren,(uitwisseling, waar fb toch voor bedoeld is) heeft gemaakt dat ik nu min of meer geboycot wordt. Ik kan opeens niets meer op mijn tijdlijn kwijt, geen likes of een opmerking plaatsen bij mijn facebook vrienden. Oeps er is iets mis, heb ik vandaag net iets te vaak voorbij zien komen! Als Nederlands staatsburger, levend in een land, waarin vrijheid van meningsuiting hoog in het vaandel staat ben ik stomverbaasd over de actie van
Los zand    24-3-2019 Als los zand glipt de tijd door mijn vingers en is ook deze dag voorbij voordat ik er erg in heb. De duisternis treedt langzaam in en ik zie de zon achter de bomen zakken in een fel rode gloed. Even ga ik buiten op mijn balkonnetje staan om naar dit, elke keer weer verbijsterende spektakel te kijken. Het is oogstrelend zoals de natuur zich laat zien, elke dag weer in een andere gedaante. Zelf loop ik nog steeds in de vette lappen, vanochtend bij het opstaan, heb ik razendsnel alle voornemens die ik voor deze dag had, van tafel geveegd en laat ik het leven toe zoals het zich aandient. Soms heb ik van die dagen, waarop er werkelijks niets uit mijn handen komt en mijn geest zich kennelijk aan het voorbereiden is op de volgende aanval van creativiteit die op ditzelfde moment een uitbarsting heeft. Mijn vingertoppen dansen over het toetsenbord en ik ben niet meer te stoppen. Zinnen lang en kort, schieten door mijn hoofd en worden onmiddellijk
Dagje 'JORDAAN' Amsterdam. Op deze stralende, warme herfstdag staat weer een dagje 'Jordaan ' gepland. Dit keer ga ik met schrijfmaatje Ingrid. De zon staat al hoog aan de hemel wanneer ik aankom op het Amsterdamse centraal, waar wij een afspraak hebben om kwart voor 11. Ik neem een trein eerder en ben hierdoor ruimschoots op tijd. Lijkt het nu maar zo, of is het echt zo dat door de komst van de noord Zuid lijn de drukte bovengronds iets rustiger oogt? Ik zie in ieder geval niet zoveel gekrioel van mensen, meestal toeristen, die mij voor de voeten lopen. Wel is er veel politie op de been en rijden er, door politie optreden, geen treinen van en naar Hoofddorp schalt het door de luidsprekers. Het zal wel ergens voor nodig zijn, maar je zult toch maar een afspraak hebben in Hoofddorp. Ik heb nog even wat tijd, voordat ik mijzelf voor de Hoofdingang plaats, opdat mijn schrijfvriendin mij kan spotten. Dit is een lang geleden gepland dagje, waar wij ons allebei zéér op