schrijventjes van "Josephientje"

Ik behoorde met het verhaal over mijn straat wel... tot de laatste dertig, maar zat helaas net niet bij de laatste drie. Het leverde me wel een papieren eremedaille op. Ik ben er blij mee en héél trots op. Op naar de volgende uitdaging....... © Josephientje

NORMAAL OF ABNORMAAL? Ik begin me zo langzamerhand echt af te vragen wat tegenwoordig nog normaal is en wat abnormaal? Gisteren was ik na de zomervakantie braaf weer naar het zwembad. In de zomervakantie laat ik daar mijn neus, niet of nauwelijks zien vanwege een principe kwestie. Misschien zijn het mijn botte hersens die de strekking van deze keuze niet begrijpen, maar ik weiger principieel om me te schikken in dit lot! Gedurende de zomervakantie, kan ik, (en met mij vele anderen) geen gebruik maken van mijn abonnement dat ik heb voor de senioren training en dat ik om de paar maanden braaf laat opwaarderen. Zo staat er altijd altijd genoeg op om te kunnen genieten van mijn wekelijk rondje Welness. In de zomer vakantie word ik verplicht de volle mep te betalen en krijg dan geen kaartje, maar een papieren polsbandje om mijn arm. Ik snap hier absoluut niets van! Ik heb reeds vooruit betaald! Dus, wat maakt dat ik nu een aantal weken mijn knip moet trekken en het volle bedrag co...

Creatief bankieren.. Onderstaand verhaaltje van precies 250 woorden, schreef ik vanmiddag voor een schrijfwedstrijd waar ik 50 euro mee kan winnen. Dit zou me zo goed uitkomen! Dan heb ik weer wat ruimte voor een stukje  PR voor mijn boek 'Leven vanuit verzet'. Ik had inspiratie, begon te schrijven en eindigde precies met de 250 geoorloofde woorden. Yes! Dacht ik, dan gaat het er ook meteen uit en wie weet? Flink duimen. Het woord 'geheim'moest erin voor komen. Welnu, ik denk dat ik hier aardig in geslaagd ben. Even delen dus. Veel leesplezier. # Mijn geheim Dat hou ik voor mezelf, immers het is mijn geheim. Als ik het ga verklappen, of delen met velen, dan is het niet meer van mij, dan is het algemeen bezit en dat is beslist niet wat ik wens. Dus… je kunt het mij niet ontfutselen. Het zal wel altijd een raadsel voor je blijven. Ik denk, dat je stiekem gaat gissen, dat je gaat piekeren en nadenken over wat het toch zal zijn, dat je gaat terugr...

                                                   De Prinsjesdag loterij …                                           Van Hoedjesdag, naar Pakjesdag?                                         Een verslag vanuit den Haag van uw razende reporter waar een mager zonnetje deze Prinsjesdag beschijnt en ik ben erbij. Hoedjesdag, voor alle dames die zich uiteraard ook dit jaar weer hebben uitgedost met een aantal  fraaie en bijzondere exemplaren. Kleurrijk en in alle soorten en maten waren de grote en kleine hoofddeksels, ook dit keer, weer rijkelijk aanwezig. Bekende genodigden wachtend in spanning op deze derde dinsdag in september om de inhoud van ...

Een weekje van hard werken. Ik was een paar dagen in het Oosten des Lands en kan u vertellen dat ik het razend druk heb gehad, maar dat het mij geen windeieren heeft gelegd. Het was een borrelende week met sprankelende bubbels, veel ups en weinig downs, met lichamelijke noodkreten, mijn lijf protesteert altijd hevig op teveel van zoveel... Maar het waren meer dan leerzame en goedgevulde dagen. Kwamen, of moet ik schrijven komen, de wijzen niet uit het Oosten? Ik weet het niet. Wat ik inmiddels wel weet, is dat ik altijd blij ben wanneer ik die richting uitga en een paar dagen daar mag vertoeven. Uitgenodigd ben ik om een lezing te geven in Eibergen en dit word een meer dan waardevolle en bijzondere avond met een aantal dames in huislijke sfeer en kring. Dit is voor mij héél lang geleden en ik heb dan ook een gezonde spanning vooraf,maar als ik eenmaal begin te praten is die weg en voel ik mij als een vis in het water. Tijdens mijn vertellingen over het ontstaan van mijn boek ...

Mijn lieve Joodse buurvrouw die het appartement aan het einde van deze gang bewoont , is na afwezigheid van een aantal dagen weer thuis. 'Jaaah ik ben het, ik ben er weer hoor! Kun jij even voor mij opendoen?' Tettert ze met luide stem door mijn intercom.' Maar natuurlijk! roep ik terug' terwijl ik snel de hoorn ophang en de gang in storm om haar bij de lift op te vangen met haar pakkelarie. Je kan niet om haar heen, want als zij eenmaal begint te kletsen,dan houdt ze voorlopig niet meer op. Ik stoor me daar niet zo aan en weet haar meestal wel op tijd af te remmen en weer stil te krijgen, maar laat haar nu maar even begaan. Kennelijk heeft ze dit nu even nodig om weer een beetje te wennen aan haar thuiskomst. Ik ben oprecht blij om haar weer in levende lijve te zien, neem de twee tassen van haar over en steek de sleutel in het slot van haar voordeur terwijl ik deze omdraai en de deur openhoudt, zeg ik 'Entree Madame.' Ze loopt met ferme pas naar binnen...

                                                Héél verrassend nieuws Mijn hart maakt een sprongetje. Ik kan het nog niet helemaal bevatten, en ik ben er ook nog niet, dat besef ik maar al te goed. Maar ik zou het nu al  bijna van de daken kunnen schreeuwen! Een aantal maanden geleden, heb ik mee gedaan aan de Nationale voorleeslunch middag verhalen wedstrijd. Er hebben over de tweehonderd mensen aan deelgenomen en uit alle deelnemers is een shortlist van verhalen samengesteld, die door de jury gelezen gaan worden. Tot mijn grote verbazing en verrukking zit ik bij de dertig geselecteerden die meedingen naar de hoofdprijs. Ik ben genomineerd! Ik ding dus mee om bij de beste drie te gaan behoren. Ik knijp mezelf even in mijn arm wanneer ik mijn naam op de lijst zie staan. Natuurlijk ben ik er nog niet helemaal, maar deze nominatie geeft al reden to...